Lees blog
Een lang gekoesterde doom is werkelijkheid geworden. Ik heb een huisje op wielen!
Meet Ben
Misschien ben je al bekend met het Van Life fenomeen dat campers een (bij)naam hebben. Het idee erachter is dat je camper, je vervoersmiddel, je huis, je bed en beste vriend is tijdens het reizen. Soms ben je blij met hem/haar en soms vervloek je hem/haar. Nou dan is het wel handig dat de camper een naam heeft. Dus zodoende heb ik mijn camper Ben genoemd. Big Ben; want dat is hij.
Ben is een Renault Master uit 2011 en is in 2021 omgebouwd van bestelbus tot camper. Dit heb ik niet zelf gedaan, maar iemand die een stuk handiger is dan ik, die besloot tijdens COVID-19 in 2020 een hobby projectje te starten en dat was het ombouwen van deze bus. Lucky me, want hij is er op deze manier een stuk beter uitgekomen dan wanneer ik ermee aan de slag was gegaan.
Een klein beetje geschiedenis
Van jongs af aan leek het mij fantastisch om een tijdje in een camper te wonen en de wereld rond te reizen. Ik weet dat ik deze droom met veel andere mensen deel. Het leven en reizen met een camper heeft iets romantisch, iets idyllisch. Je eigen rijdende huisje waarmee je de mooiste plekjes bezoekt en niet vastzit aan de gebaande paden, hotels etc. Complete vrijheid.
In 2016 ging ik voor het eerst naar Australië en zoals de meeste wel zullen weten is het leven daar aardig prijzig. Niet alleen de hotels, maar alles; reizen, boodschappen en ga zo maar door. Aangezien de afstanden ook gigantisch zijn besloot ik al snel dat ik een busje wilde kopen. Een huisje op wielen waarmee ik het land kon verkennen. Dan was mijn vervoer en verblijf in één klap geregeld. Ik had weinig budget dus keek ik ook naar grotere auto’s met het idee dat als ik de achterbank plat legde ik er prima in kon slapen. Heel romantisch was het niet. Het aan schaffen van een busje was meer een praktische overweging op dat moment. Ik stuitte al snel op een Volkswagen Caravelle uit 1998. Een Duitse jongen verkocht hem voor een goed prijsje voor een vriend die alweer thuis was. Deze Caravelle kostte tweeduizend Australische dollars. Dat is ongeveer gelijk aan dertienhonderd euro. De vorige eigenaar had er veel problemen mee gehad en de bus had vaak bij de garage gestaan, maar nu was alles gerepareerd, zei hij. Klinkt best goed dacht ik. Ik bedoel, hoe vaak kan iets kapotgaan? Dus ik besloot het gewoon te doen. De bus was heel simpel met achterin een in elkaar geknutseld bed en daaronder een paar dozen met kleding. Meer niet, maar meer had ik toen ook niet nodig. Ik noemde hem Leo, vernoemd naar een jongen die Leonardo heet en mij heeft geholpen met het aanschaffen en in orde brengen van de papieren.
Ik heb een onwijs mooie tijd met deze bus gehad, maar hij heeft mij ook zeker de nodige hoofdpijn opgeleverd. Regelmatig hoorde ik weer nieuwe geluidjes en stond ik voor de zoveelste keer bij de garage, maar met een beetje olie hier en een beetje olie daar was het meeste gelukkig oplosbaar. Ik heb in totaal 4 maanden met deze bus gereisd voor ik hem inruilde voor een kleinere auto aangezien ik toen op een boerderij ging wonen en de auto enkel nog als vervoersmiddel diende.
Het zaadje was gepland
De droom om met een busje door Europa te reizen werd tijdens mijn tijd in Australië alleen maar groter. In Europa kun je zo veel verschillende landen, culturen en landschappen zien in een relatief korte tijd, dat is in Australië wel even anders. Tijdens de eerste Corona golf in 2020 ben ik voor het eerst campers gaan bezichtigen in Nederland. Er zijn zo veel verschillende merken en modellen met allemaal een ander prijskaartje. Wil je er zelf eentje bouwen, wil je hem laten bouwen of misschien wel een kant en klare bus kopen? Allemaal vragen waar je overna moet denken bij het aanschaffen van een camper. Wat ik wel wist is dat ik een hoger model wilde dan Leo. Ik wilde dit keer een bus waar ik in kon staan. Want elke keer liggend je kleren aandoen gaat je op een geven moment wel irriteren. Daarnaast wilde ik een iets modernere bus. Eentje waar je op kan vertrouwen en waar je niet elke week mee bij de garage hoeft te staan. Zelf bouwen leek me geen goed plan, waar haal ik de tijd vandaan? Bovendien ben ik recruiter, geen timmerman. Iedereen zijn vak.
Volg je hart
Ik besloot mijn droom nog even uit te stellen wegens COVID19. Als ik binnen Europa wilde reizen dan leek het mij wel prettig als je kon reizen zonder rekening te houden met alle maatregelen. Eind 2022, zonder dat ik er actief mee bezig was, stuurde mijn vader de advertentie voor Ben door. Hij werd te koop aangeboden via Facebook. Mijn vader had hem voorbij zien komen en dacht direct aan mij. Mooie bus voor jou? schreef hij erbij. Ik moest lachen: ‘ Mocht ik willen pap’. Ben was kant en klaar, alles spiksplinternieuw en overal was over nagedacht. Er zat een keuken in, een toilet, groot bed, zonnepanelen, warm en koud water en ga nog maar even door. Zoveel luxe had ik toch niet nodig? Maar toen begon het wel weer te kriebelen om van deze droom werkelijkheid te maken en besloot ik; waarom ook eigenlijk niet nu? Wat houdt mij tegen? Ik wil dit al zo lang. Dus ik dook Markplaats op en scrolde uren langs alle soorten en maten campers en hoe mooi ze ook waren, ik kreeg Ben niet uit mijn hoofd. Ik was verliefd. Ik heb zelfs nog een paar andere campers bezichtigd voor ik eindelijk contact opnam met de eigenaar van Ben. Na veel heen en weer contact besloot ik dan toch te gaan kijken in het bijna zuidelijkste puntje van Nederland en ik was meteen verkocht. Het mooie aan Ben is niet alleen dat hij er van binnen en buiten prachtig uitziet, maar overal is over nagedacht. Aangezien ik gewoon doorwerk tijdens mijn reizen was het voor mij belangrijk dat ik een bus vond met een prettige werkplek die van alle gemakken is voorzien. Nou beter dan dit kon bijna niet.
Het was nog wel even passen en meten want zo’n grote bus kan je niet zomaar op de stoep parkeren. Maar al snel had ik in de buurt een stalling gevonden en reed ik Ben naar huis. Wegens mijn drukke agenda en twee maanden Bali die begin dit jaar gepland stonden, heeft het een tijd geduurd voor ik er ook daadwerkelijk mee op pad kon. Maar hier zijn we dan, de eerste kilometers zitten erop en het bevalt super goed. Ik bevind mij momenteel 3 uur rijden van Montpellier en hoop daar einde van de dag aan te komen.
Benieuwd naar de avonturen met Ben? Houd mijn pagina en social media in de gaten. Heb jij vragen over remote werken? Werken vanuit de bus? Of iets totaal anders? Voel je vrij om contact op te nemen, ik kom graag met je in contact!